مقاله استرس شغلي

استرس شغلي

چکيده

کار نيز جنبه اي از زندگي است که صرف نظر از منابع مالي برخي از نياز هاي اساسي آدمي نظير تحرک رواني و بدني ، نياز هاي اجتماعي و احساسات خود ارزشمندي را ء مي کند. با وجود اين، کار مي تواند منبع فشار رواني نيز باشد. در دهه اخير موضوع استرس و آثار آن در زندگي انسان مورد توجه بسيار واقع گرديده است (الواني، 1381). امروزه استرس جز جدايي ناپذير اکثريت مشاغل مي باشد.

استرس[1] يکي از عمده ترين مسائل پزشکي و اجتماعي روز است. استرس در مفهوم عام آن عاملى است که همواره تعادل فيزيکى و روانى فرد را به هم زده و با ايجاد مشکلات روان تنى و مشکلات روانى کارآيى فرد را در ابعاد مختلف زندگي- شغلى، خانوادگى و اجتماعى کاهش مى دهد. در روانشناسى استرس به معنى تحت فشار روحى و روانى قرار گرفتن تلقى شده است. در اين حالت جسم و روان به تقاضاهاى درونى و بيرونى با فشار پاسخ مى دهند. استرس هنگامى رخ مى دهد که فرد واکنش هاى خود را در مواجهه با محرکهاى درونى و بيرونى ناتوان ببيند که همانا پيامد آن از دست رفتن تعادل روانى فرد است (الواني،1381).

در دنياي کنوني خصوصاً سازمان ها، استرس به عنوان يکي از آفات نيروي انساني شناخته شده است. اثرات مخرب استرس بر زندگي فردي و اجتماعي بسيار وسيع مي باشد. بنابراين، کارکنان هر سازمان به طور کلي از آسيب‌پذيرترين قشرها در برابر استرس هستند (الواني، 1384). استرس شغلي^[2] را مي‌توان روي هم جمع شدن عامل هاي استرس‌زا و وضعيتهاي مرتبط با شغلي دانست که اکثر افراد نسبت به استرس‌زا بودن آن اتفاق نظر دارند. همچنين استرس شغلي را مي‌توان کنش متقابل بين شرايط کار و ويژگيهاي فردي شاغل به گونه‌اي که خواست هاي محيط کار بيش از آن است که فرد بتواند از عهده آنها برآيد تعريف کرد. از آثار مخرب  استرس مي توان به ناتواني هاي فيزيکي و تغييرات رواني فرد اشاره نمود که مي تواند بر روي عزت نفس و کيفيت زندگي افراد تأثير بگذارد (لوک، 1996). مطالعات زيادي نشان داده که حالات استرس و اضطراب مهم ترين تعيين کننده هاي ميزان کيفيت زندگي در افراد  مبتلا به مولتيپل اسکلروزيس هستند (جانسون و همکاران، 2003).